Bu çalışmanın amacı, İmam-Hatip Liseleri’nde yaşanan sorunlara ilişkin, idarecilerin görüşlerini ortaya koymaktır. Bu araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği kullanılmıştır. Bu amaçla İmam-Hatip Lisesindeki idarecilere, okulların fiziki yapıları, öğretmenleri, öğrencileri, öğretim programı ve öğrenci velileri ile ilgili karşılaştıkları sorunlar ve bu sorunları çözmek için neler yapılabileceğini belirlemeye yönelik 5 adet açık uçlu yarı yapılandırılmış soru sorulmuştur. İdarecilerin verdikleri cevaplar içerik analizi yapılarak kodlanmıştır. Daha sonra temalar oluşturulmuş ve yorumlanmıştır.
Araştırmanın sonunda; İmam-Hatip Lisesi’ndeki idareciler, okulların fiziki boyutunda yeterli derslikler bulunmadığını, okul bahçesinin yetersiz olduğunu, spor salonunun olmadığını, mesleki tatbikat mescidinin bulunmadığını veya yetersiz olduğunu belirtmişlerdir. Öğretmen boyutunda, yeni açılan İmam-Hatip Liseleri’nde yeterli sayıda meslek dersleri öğretmeni olmadığı, bundan dolayı derslere ücretli öğretmenlerin ve cami din görevlilerinin girdiği, mevcut öğretmenlerin kendilerini yenilemedikleri, yeni atanan meslek dersleri öğretmenlerinden bayan olanların camilerdeki uygulama alanlarında yer alamadıkları veya yeni atanan meslek dersleri öğretmenlerinin bu alanda yetersiz oldukları şeklinde değerlendirmelerde bulunmuşlardır. Öğrenci boyutunda, İmam-Hatip Ortaokulu ile İmam-Hatip Lisesi öğrencilerinin gelişim özellikleri farklılıklarından dolayı aynı ortamı kullanmalarının sakıncalarının ortaya çıktığını, öğrenci kılık kıyafet yönetmeliğinin öğrencileri olumsuz etkilediğini, öğrencilerin derslere karşı kayıtsız, öğretmenlere karşı saygısızca davrandıklarını, İmam-Hatip Lisesi’ni tercih eden öğrencilerin akademik anlamda yetersiz olduklarını, öğrencilerin öğretmenlerini Milli Eğitim Bakanlığı’na “alo 147” telefon hattıyla şikâyet ettiklerini ifade etmişlerdir. Öğrenci velileri boyutunda, bir kısım öğrenci velisinin İmam-Hatip Liseleri’nden çok şey beklediklerini, bazılarının ise öğrencilere karşı ilgisiz davrandıklarını, okulla ilgili herhangi bir olumsuz durumda, öğrencilerin sözleri ile hareket ettiklerini belirtmişlerdir. Öğretim programı boyutunda, meslek derslerinin çoğunun son sınıfta olmasına rağmen, son sınıftaki bir çok öğrencinin sağlık raporu aldığından derslerin boş geçtiği, Hitabet ve Mesleki Uygulama dersinin içerik bakımından kız öğrencilere hitap etmediği şeklinde görüşler bildirmişlerdir.
The aim of this study is to present the views of Imam-Hatip administrators
about the problems experienced in high schools. In this research, interviewing
techniques of qualitative research methods were employed. For this purpose,
Imam-Hatip to administrators in high schools were asked 5 open ended, halfstructured
questions to determine their problems with the physical structure of
the schools, the teachers, the students, the curriculum and the students' parents
with the view of finding possible solutions to these problems. Responses of the
administrators were coded by content analysis. Then themes were created and
interpreted.
At the end of the research; Administrators of Imam-Hatip schools stated
physical conditions lacked enough number of classrooms, they do not have any
gyms, Masjids for professional practice are inadequate and school gardens are
insufficient. And as for teachers; there are not enough well qualified teachers in
the newly opened Imam-Hatip schools. Therefore, some unqualified teachers or
imams are teaching instead. And while current teachers do not innovate
themselves, newly assigned teachers (who are not men) cannot find suitable
places in practice areas of mosques. And finally, it is seen that newly assigned
main course teachers at school do not have enough knowledge in their
branches. And in respect of students; because of the difference in growth of
Imam-Hatip High Schools and Secondary Schools, it is seen unsuitable to use
the same building. Because of school uniform guidelines, students are affected
negatively and they are also uninterested in lessons. At the same time students
behave disrespectfully towards their teachers. These students are not
academically proficient and calling "Alo 147" (which is a special line of Ministry
of National Education) to complain about teachers is frequently reported. And as for students' parents; some of them expect too much from Imam-Hatip High
Schools and some are indifferent to students. And when something negative
about the school happens, parents just listen to words of students which affect
them more than anything else. And in respect of education program; because of
students receiving reports from doctors, most main course subjects which are
taken at final year cannot be taught effectively. And finally it is noticed that
Rhetoric and vocational practice lessons are not suitable for girls.
