Abstract:
Hayatımızın önemli bir parçası olan zaman, tanımlanması çok zor olan soyut ve göreceli bir kavramdır. Bu
sebeple zaman hakkında kesin bir tanım ortaya konmamış, herkes farklı tanımlarda bulunmuştur. Zaman,
olayların geçmiş, bugün ve gelecek olarak gerçekleştiği, insanların kontrolünün dışında geçip giden bir
kavramdır. Zamanın insan üzerindeki etkileri fiziksel, psikolojik, felsefik ve biyolojik olarak dörde
ayrılmaktadır. Herhangi bir işte çalışan bütün insanlar zamanlarını etkin ve verimi kullanmak zorundadır. İşte
bu zorunluluk da “zaman yönetimi” kavramının doğmasına neden olmuştur. Zaman yönetiminin ana gayesi
bireyden istenen işleri verilen süre içerisinde planlayabilmektir. Zaman yönetiminin dikkatli bir şekilde
yapılmaması birçok soruna neden olmaktadır. Bunlardan biride Erteleme davranışının ortaya çıkmasına zemin
hazırlamasıdır. Erteleme ise mantıklı veya geçerli bir sebep olmaksızın yapılması gereken bir işin sonraya
bırakılmasıdır. Bireyler bazı zaman veya durumlarda yapmaları gereken işlerde erteleme davranışı
gösterebilirler.
Yukarıda verilen bilgiler göz önüne alındığında bu çalışmanın amacı “zaman yönetimi becerileri ile erteleme
davranışı arasındaki ilişki nedir?” sorusuna bilimsel bir kanıta dayalı bir cevap bulmaktır. Araştırma sorusuna
bağlı olarak geliştirilen araştırma hipotezi ise “zaman yönetimi becerileri ile erteleme davranışı arasında
negatif bir ilişki vardır” şeklindedir.
Bu çalışmanın evrenini, Elazığ il merkezinde bulunan kamuya ait hastanelerin çalışanları oluşturmaktadır.
Elazığ il merkezinde kamuya ait olan 4 hastane bulunmakta ve bu hastanelerde toplam 3712 sağlık çalışanı yer
almaktadır. Araştırmanın sahip olduğu veriler anket yöntemiyle Şubat-Nisan 2020 tarihleri arasında sağlık
çalışanlarından toplanmıştır. Veriler, 5’li likert tipi derecelendirilen “zaman yönetimi” ve “erteleme davranışı”
ölçeklerinin uygulanmasıyla elde edilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre zaman yönetimi becerileri
ile erteleme davranışı arasında yaklaşık %33 oranında negatif yönlü ve orta düzeyde bir etki söz konusudur.
Zaman yönetimi becerileri (bağımsız değişken), erteleme davranışı (bağımlı değişken) üzerindeki değişimlerin
yaklaşık %11’inin açıklayıcısı görünmektedir (r = -0,330; r2 = 0,106).
