Bu çalışmanın amacı duygusal zekâ ve mesleki stres ilişkisinde duygusal emeğin aracılık rolü olduğu yönündeki temel iddiaya deneysel kanıt sağlamak şeklinde belirlenmiştir. Araştırmanın ana kütlesini Elazığ İl Merkezi’nde yer alan kamuya ait hastanelerin çalışanları oluşturmaktadır. Bu hastanelerde toplam 3077 sağlık çalışanı istihdam edilmektedir. Çalışmanın verileri, anket yöntemi ile toplanmıştır. Duygusal zekâ, duygusal emek ve mesleki stres ölçekleri, 5’li likert sistemine göre derecelendirilmiştir. Değerlendirilen anket sayısı ise 469’dur. Araştırma bulguları, duygusal emeğin, duygusal zekânın mesleki stres üzerindeki etkilerine aracılık ettiğini ve bu etkinin kısmi düzeyde kaldığını göstermektedir. Aracılık etkisini test eden modelin etki büyüklüğü (r2) %25’tir. Bunun %4’ünü dolaylı etki ve %21’ini ise doğrudan etki oluşturmaktadır.
The purpose of this study is to give empirical evidence to the claim that emotional labour has a mediating role in the relationship between emotional intelligence and occupational stress. The population of the study is composed of the employees of public hospitals in Elazığ. 3077 health workers have been employed in four public hospitals. To gather the data, a questionnaire was administered to 469 employees. Emotional intelligence, emotional labor and occupational stress scales were graded 5 likert-scale. The findings of the study revealed that emotional labor is a mediating effects on the emotional intelligence on occupational stress and this effect is on partial level. The effect size of the model testing the mediating effect is (r2) %25, %4 of which is indirect and %21 is direct
