Bu çalışma, şâyi hisseden icâre akdi yoluyla faydalanılmasının hükmünü konu edinmektedir ve dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, şâyi mülkiyeti tanımladım, bir hissedarın şâyi mal üzerindeki haklarının genel özelliğini anlattım ve şâyi ortaklığın kaynaklarını açıkladım. İkinci bölümde, icârenin tanımını yaptım ve meşruiyetini açıkladım. Üçüncü bölüm, hissedarlardan birinin, kendi payını geride kalan hissedarların muvafakati olmaksızın yabancı (hissedar olmayan) bir kişiye kiralamasıyla ilgili fakihlerin görüşlerini içermektedir. Bu nedenle üçüncü bölümde onların görüşlerine, delillerine ve birbirleriyle olan tartışmalarına yer verdim ve bu tartışmalar neticesinde tercih edilen görüşü beyan ettim. Dördüncü bölümde, bir hissedarın şâyi malın tamamını geride kalan hissedarların muvafakati olmaksızın kiraya vermesini ve onun sonuçlarını inceledim. Son olarak da önemli gördüğüm neticeleri içeren sonuç kısmıyla bu çalışmayı bitirdim.
This research discusses the judgment of benefiting by the common part of a lease. It is divided into four chapters. In the first chapter I defined the common ownership and showed the right of the partner in the common wealth and the source of its circulation. In the second chapter I defined the lease and showed its legality. While the third chapter includes the scholars' creeds concerning letting a partner's share to a foreigner without partners' agreement, and showed the scholars ways and their evidences and what controversies it takes and showed the best of them. In the fourth chapter I discussed the partner's renting the whole common wealth without partner's agreement and its consequences. Then, I concluded with important findings.
