Settar Behlülzade’nin meslektaşları, yakın tanıdıkları, sanat severleri ve fenomenleri, onun tablolarında
ressamın hayatın zorluklarıyla mücadele edebilmiş, felsefesini, duygusal kişiliğini “lirik” üslupla
birleştirebildiler. Sanatçının ilk ilham kaynağı, dünyaya gözünü açtığı Bakü’nun Emircan kasabası
manzaraları olmuş, sanata daha küçük yaşlarda dünyanın en güzel yerleşkelerinden biri olan Abşeron
bölgesinin şirin kasabasını tasvir etmekle başlamıştır. Settar Behlülzade’nin ilk eserleri gerçekçi görülse de,
gerçek anlamda kısmende olsa “empresyonist” akımın etkisiyle tasvir edilmiştir. Tuvallerinin detaylarında
sıralanan renklerin de, bir orkestra senfonisinin ritmindeki gibi duygulu ve hareketli olduğu tanıklığı
görülmektedir. Bu durumu hissedilecek derecede anlamlı hale getiren ise kullandığı renk tonları olmuştur.
Komünizim rejimin sanat anlayışıyla, kendi sanat anlayışı arasına keskin mesafe koyan manzara janrının
öncüsü Settar, “lirik” anlamda sanatsal zenginliklerini dile getirmak için, bütün engellere ve baskıcı tutuma
rağmen, fırça ustasının eserlerinde kendine özgü “felsefi-estetik” meziyyetlerini ortaya koyabilmiştir. Onun,
Azerbaycan manzarasına olan çoşkun sevgisi eserlerinde kullandığı renk tonlarında ve diyapazonunda
görülmektedir.
In his paintings, colleauges, close relatives, art lovers and phenomenons of Settar Behlülzade were able to compose his struggle against difficulties and philosophical, emotional personality with “lyrical” style. The artist's first inspiration, which opened the eyes of the world views of Baku Emircan town became one of the most beautiful campuses in the world at younger ages in art began to portray the charming town of the Absheron. Althought Sattar also realistic Behlulzade's first works, in real terms, partly "impressionist" depicted the impact of the current. Also the colors of the paintings listed in detail, it is seen as testimony to be soulful and moving in the rhythm of a symphony orchestra. This situation has been extremely tints used will be felt if that makes sense. Putting a sharp distance between the Communist regime’s and his own sense of art, for expressing his artistic richness in a “lyrical” way Settar, the pioneer of landscape genre, was able to reflect his distinctive “philosophic-aesthetic” qualities in his workss, due to all obstacles and reppresive regime. His great love of Azerbaijan landscape, can be clearly seen on the color tones and diapason he uses
